Punctuation Marks (เครื่องหมายในภาษาอังกฤษ)

* Punctuation Marks นั้น เราคนไทยเรียกว่า "เครื่องหมายวรรคตอน"

*เวลาเราพูดภาษาอังกฤษ ทั้งคนพูดและคนฟังไม่เห็นเครื่องหมายอะไรสักอย่าง แต่ถ้าเขียนละก็ เครื่องหมาย

วรรคตอนเข้ามาเป็นพระเอกนางเอกเลยทีเดียว

+ เอาง่ายๆเห็นๆก่อนก็ได้ คือ ในการเขียนประโยคภาษาอังกฤษทุกประโยค ท้ายประโยคต้องมีเครื่องหมาย

วรรคตอน (Punctuation Marks) อย่างใดอย่างหนึ่งแน่นอนในสามอันต่อไปนี้ที่เรารู้จักดี ขาดไม่ได้ ได้แก่

-- Full stop (อเมริกันเรียก period) ใช้จบประโยคบอกเล่าธรรมดาปกติ

-- Exclamation mark ที่เรามักเรียกแบบลูกทุ่งว่า "เครื่องหมายตกใจ" แต่ในหลักภาษาไทย เขาเรียกว่า

เครื่องหมายอัศเจรีย์ ใช้แสดงอารมณ์หรือความรู้สึก

-- Question mark เครื่องหมายคำถาม หรือเครื่องหมายปรัศนีย์ ก็ชัดเจนว่าใช้ปิดท้ายประโยคคำถาม

ถ้าลองดูประโยคเดียวกัน เขียนเหมือนกัน ถ้อยคำเหมือนกัน แต่ี่ใช้่เครื่องหมายต่างกันทั้งสามอัน ดังข้างล่าง

อารมณ์และความรู้สึกจะต่างกันไปด้วย แม้ความหมายจะดูคล้ายๆกันแต่ก็ไม่เหมือนกันเปี๊ยบ ลองดู

I love you .ให้ความหมายและความรู้สึกปกติ เรียบๆธรรมดาๆ ว่า "ฉันรักเธอ" "ผมรักคุณ" ฯลฯ ทำนองนี้

I love you!  ให้ความรู้สึกหนักแน่นจริงจังกว่าประโยคแรก หากจะ้แปลก็ได้ทำนองว่า "ฉันรักเธอจริงนะ"

I love you ? ประโยคสุดท้าย มีเครื่องหมายคำถามปิดท้าย คำถามย่อมไม่ใช่คำตอบ เครื่องหมายนี้ก็บอกชัดแล้ว

ว่ายังไม่แน่ใจ ยังไม่สิ้นสุดยุติ ยังเป็นปัญหา ฯลฯ จึงให้ความรู้สึกทำนองว่า ฉันรักเธอน่ะเหรอ....เชอะ...

คงยากส์....ตลกจัง....คงไม่มีทางเป็นไปได้.....(เพราะรู้่อยู่ว่าเธอมีคนรักอยู่แล้ว....เพราะเห็นอยู่ว่าเราต่างกัน

มากมาย... แล้วฉันจะรักเธอได้ยังไง....???)

เครื่องหมายวรรคตอนมีมากกว่า 3 อันที่ยกตัวอย่างตามตารางข้างล่างนี้  (  ดูข้างล่างจ้า ....  )